Op 16 april 2009 heeft OCW een brief over Wikiwijs naar de tweede Kamer verzonden. De brief staat op http://www.minocw.nl/documenten/Wikiwijs_Stimulering%20open%20leermiddelen_115373.pdf en een kopie staat hier: [attachment:Wikiwijs_Stimulering_open_leermiddelen_115373.pdf Wikiwijs_Stimulering open leermiddelen_115373.pdf].
Enkele specifieke opmerkingen:
blz. 2, 3: "De leidraad voor Wikiwijs is dat zoveel mogelijk materiaal voor iedere leraar en voor iedere leerling/student in het onderwijsstelsel open, vrij van rechten en gratis te gebruiken is." Vrije informatie is allesbehalve vrij van rechten, er hangt gewoon auteursrecht aan waar inbreuk op gemaakt kan worden. Auteursrecht wordt echter gebruikt om het tegenovergestelde te bereiken, dat wil zeggen dat de licentie een aantal vrijheden waarborgt.
blz. 6: "Voor het onderwijs gaat het er nu om vervolginnovaties te stimuleren door in het bijzonder leraren met een persoonlijke motivatie om digitale leermiddelen te ontwikkelen, daartoe ook in staat te stellen." Dit is een goed startpunt. Het vrije geschiedenisboek is een voorbeeld waar hulp bijzonder welkom is en er lopen vele leerkrachten rond waarvan bekend is dat ze open staan voor dergelijke acties.
blz. 12,13: "e) Auteursrecht", "Bij de verdere uitwerking van Wikiwijs zal worden bepaald met welke licenties precies gewerkt gaat worden." Er zijn goede redenen om deze discussie terug te brengen tot slechts één licentievorm, namelijk de Creative Commons Naamsvermelding en Gelijk delen-licentie ofwel CC-By-SA (naamsvermelding, share alike, gelijk delen). Naamsvermelding dient de auteur(s) en gelijk delen zorgt ervoor dat profiteren van inspanningen van anderen tegengegaan wordt, de compatibiliteit met bijvoorbeeld Wikipedia gewaarborgd wordt. Zie ook [Licentiekeuze], "Het voordeel van 'Share Alike' is groeiende vrije kennis door kennis delen. Het doet ook denken aan een waterput op het dorpsplein: gemaakt door velen, gebruikt door iedereen. 'Gelijk delen' zal meestal gecombineerd worden met 'Naamvermelding' (By, Attribution)." De NC-clausule is ronduit ongewenst, deze 'Non Commercial'-clausule sluit particuliere scholen en bedrijven namelijk uit van gebruik. Het is bekend dat de collectie van de Open Universiteit (ruud de Moor-centrum) dit soort NC-clausules bevat en het kan de moeite waard zijn voor de gemeenschap om het alsnog onder een CC-By-SA-licentie vrij te kopen.
blz. 15: "De eerste stap is nu om te komen tot een meerjarig programmaplan voor Wikiwijs. We zullen Kennisnet en de Open Universiteit subsidiëren om dit in overleg met OCW op te stellen." De brief straalt een top-down-methode uit: we pompen er geld in via Kennisnet en de OU en het komt goed. Daarmee gaat OCW volledig voorbij aan de praktijk die er totaal anders uitziet: een aantal mensen uit het onderwijs wil aan de slag, stimuleer die mensen van onderaf, geef ze de infrastructuur die ze willen en laat het naar boven uitgroeien als iets moois, als een plant in bloei. Daarvoor moet je niet bij Kennisnet zijn maar bij organisaties als de Free Software Foundation, Wikimedia en natuurlijk clubs als Vrijschrift. Een top-down-methode zorgt voor een onflexibele werkomgeving met een lager rendement en vooral veel te hoge kosten voor de belastingbetaler.